پاسخ علمی به بحثی دیرینه: بدن ما احتمالاً با ساعت استاندارد دائمی سازگارتر است

به گزارش ایرسا آنلاین، تغییر ساعت‌ها در ایران چند سالی است که متوقف شده؛ اما در برخی کشورها این سیاست همچنان تداوم دارد و می‌تواند برای برخی افراد دردسرساز باشد. اکنون بحث‌های سالانه بر سر جلو و عقب کشیدن ساعت، ممکن است در نهایت با یک پشتوانه‌ی محکم علمی به پایان برسد.

کشیدن ساعت‌ها به عقب در آغاز پاییز، تنها بر خواب تأثیر نمی‌گذارد. دانشمندان آمریکایی در پژوهشی تازه نتیجه گرفته‌اند که حذف این تغییرات و استفاده‌ی دائمی از ساعت استاندارد زمستانی، می‌تواند به‌طور چشمگیری نرخ چاقی و سکته مغزی را کاهش دهد. در سطح ملی، نرخ چاقی بزرگسالان ایرانی حدود ۱۷٫۲۰ درصد گزارش شده و نرخ سالانه‌ی بروز سکته مغزی ۱۸۵٫۲ مورد در ۱۰۰ هزار نفر برآورد شده است.

به‌گزارش ساینتیفیک‌امریکن، لارا وید، دانشجوی دکتری مهندسی زیستی در دانشگاه استنفورد و نویسنده‌ی همکار در پژوهش، توضیح می‌دهد: «مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که روی‌آوردن به ساعت استاندارد دائمی ممکن است منافع بیشتری برای سلامت عمومی داشته باشد. امیدواریم سیاست‌گذاران هنگام تصمیم‌گیری برای به‌کارگیری داده‌های تازه، به نرخ بیماری‌ها توجه کنند.»

مطالعات پیشین به وضوح نشان داده‌اند که کشیدن ساعت به عقب در آغاز پاییز و روی آوردن به ساعت تابستانی در آغاز بهار، پیامدهای منفی مختلفی به همراه دارد؛ از جمله افزایش خطر حمله قلبی و تصادفات رانندگی، اختلال در خواب، کاهش هوشیاری و افت بهره‌وری. انجمن‌های علمی بین‌المللی از جمله انجمن پزشکی آمریکا و آکادمی پزشکی خواب آمریکا نیز بارها ضمن ابراز مخالفت با تغییر ساعت، استدلال کرده‌اند که نور صبحگاهی بیشتر در ساعت استاندارد می‌تواند مشکلات سلامتی را کاهش دهد. بااین‌حال، تاکنون مطالعات اندکی اثرات بلندمدت پایبندی به سیاست زمانی ثابت را بررسی کرده‌اند.

پژوهش وید و جیمی ام. زایتزر، پژوهشگر پزشکی خواب در استنفورد و استاد راهنمای او، بر بررسی تأثیر دو الگوی زمانی ساعت استاندارد و ساعت تابستانی بر «ریتم شبانه‌روزی» یا ساعت بدن متمرکز بود؛ ساعت زیستی درونی که چرخه‌ی خواب، متابولیسم و کارکردهای اساسی بدن را تنظیم می‌کند.